Ergens in het tweede jaar van het voortgezet onderwijs liet ik mijn haar groeien. Eric Clapton en David Gilmour hadden lang haar, dus ik ook. Later kwam Kurt Cobain om de hoek. Deze man maakte een gigantische indruk op me. Zijn muziek en look waren super cool. Niet lang daarna werd ik als Kurt Cobain “herkend” op straat. Ik droeg ook zulke afgeragde kleding als Kurt. Ik was heel authentiek in die tijd. Niet echt dus.

Voor een tentamen muziek moest ik een bekend nummer zingen. Ik vroeg voordat ik naar school ging aan mijn moeder of ik mijn haar los of in een staart zou doen. Mijn moeder kende mij natuurlijk en zei dat ik het beste mijn haar los kon doen. Dan had ik gordijnen om me een beetje achter te verstoppen. En zo gebruikte ik mijn haar ook. De voorstelling werd het best achter het gevallen doek gespeeld.

Ik varieerde af en toe met de lengte, maar nooit echt rigoureus. Tot het moment dat ik ging trouwen. Het leek me toen een heel goed idee om mijn haar af te knippen en verder te gaan met… stekels. Dat was even wennen voor mijn aanstaande bruid, maar ze heeft het overleefd.

Het was voor mij een geweldige ervaring. Een super leuke vrouw wilde met me trouwen! Een Ego-boost tot en met! Wat had ik nog aan “gordijnen”? Weg ermee! De gordijnen gaan open, de show gaat beginnen.

Maar… Het leven ging verder en langzaam zakten de gordijnen weer. Depressie vanwege een slechte studiekeuze en post- en prenatale depressies lieten de gordijnen weer zakken. Maar goed, na regen komt zonneschijn! We kregen de mogelijkheid om op een (zo leek het) geweldige plek te wonen. Toen we naar deze plek verhuisden had ik mijn haar afgeschoren. Het leek allemaal zo prachtig. De toekomst lachte ons toe, we hadden twee prachtig dochters, elkaar en een fantastische droom(-plek)! De droom bleek een nachtmerrie te zijn. Op deze plek liet ik mijn gordijnen snel vallen en zag ik ze van kleur veranderen. Grijs.

Alles was toen grijs, de interacties, mijn beleving, mijn energie.. Er werd ons een rad voor de ogen gedraaid en we lieten ons in verwarring brengen door een aantal mensen die ons “niet zo goed gezind” waren: rode poppetjes. Dus het was grijs en rood. Er moest een einde komen aan deze show. Het was geen bestseller zullen we maar zeggen. We zijn toen weer verhuisd, terug naar Zutphen.

Nu zijn we weer een tijd verder. We hebben ons omringd met de juiste mensen (groene poppetjes), ik sport veel en ons gezin gaat super. Beweging doet zoveel voor je mindset. Het laat de boel weer stromen en brengt positiviteit. De show kan weer beginnen. De gordijnen kunnen weer open!

Dat vraagt om een verandering. Zie hier het resultaat van de metamorfose:

Voor

Ik heb nu groene poppetjes om me heen verzamelt! Mijn omgeving is veranderd in een positieve club mensen die me nemen zoals ik ben en me aanmoedigen een betere versie van mezelf te zijn. Groeien in authenticiteit!

Jonathan Davis en Marilyn Manson vind ik te gek. Artiesten met lang(-er) haar. Lang haar is geweldig, maar niet als je het gebruikt om je achter te verstoppen. Ik mag mezelf laten zien. Jij mag jezelf laten zien! Niemand is perfect en niemand heeft alle antwoorden. Dat hoeft ook niet! Wat echt belangrijk is, is dat je meedoet en je jezelf laat zien. Je bent hier niet voor niets! Stap in je eigen authenticiteit en geef de wereld het plezier dat te mogen zien en horen!

In The Wall van Pink Floyd is dit de uitspraak van de rechter

I sentence you to be exposed before your peers
Tear down the wall!

The Wall – Pink Floyd

Een muur kan op bepaalde momenten heel functioneel zijn. Als je aangevallen wordt, als je in een vijandige omgeving zit of als je moet herstellen. Maar er komt een moment dat de muur neergehaald moet worden. Een show spelen met de muur opgetrokken, de gordijnen dicht heeft geen zin.

Sjonge, wat het knippen van mijn haar al niet naar boven brengt. Ik zie er dus heel anders uit nu en ben helemaal klaar om mutsen te gaan dragen en me op deze manier te gaan beschermen tegen de kou. Maar daar blijft het bij. De show speelt vanaf nu met open gordijnen en de uitspraak van de rechter is helemaal niet zo erg. Expose me. I don’t care! Het is zelfs mijn doel geworden.

Expose yourself to your deepest fear; after that fear has no power, and the fear of freedom shrinks and vanishes. You are free!

Jim Morrison