De band besluit dat coole nummer te spelen. Jij mag er een geïmproviseerde solo in spelen. Dat is wel super gaaf, toch? Maar dan zie je de akkoorden:

| C    | D    | Es     | Bes    |

… wat ga je doen? Er is geen pentatonische ladder die je over al deze akkoorden kunt gebruiken.

Je zou de A mineur pentatonische ladder over het C akkoord kunnen spelen, B mineur pentatonisch over D en C mineur pentatonisch over Es en Bes.

Als je dit gaat doen raak je zo gefocust op de posities en het wisselen van de ladders. Je raakt helemaal in de war en wil het liefst je gitaar het raam uit gooien. Terwijl je juist zo veel plezier kunt hebben met improviseren. Je raakt dan gefrustreerd door een akkoord dat “niet past”, een harmonische hobbel. Je wil gewoon lekker spelen…

Als je het CAGED systeem kent, kun je met gemak over dit schema spelen. Waarom? Omdat elke akkoord zijn eigen pentatonische ladder (en vorm) heeft. Als je het kunt begeleiden, kun je erover improviseren. Kijk eens naar mijn blog over Caged in de praktijk.

Je kan vloeiend over de hele gitaarhals spelen. Elke akkoord kan in vijf verschillende posities op de hals gepakt worden. Het is dan heel makkelijk om van het ene naar het andere akkoord te gaan.

Je bent in staat om constant je solo in dynamiek op te bouwen. Begin in een CAGED vorm en verschuif door naar de volgende vormen verder op de hals. De noten worden hoger en hoger net zoals de energie van de solo.

Het CAGED systeem is opgebouwd rondom akkoordgrepen, dus het is super makkelijk om arpeggio’s te spelen. De beste noten die je over een akkoord kan spelen zijn de noten van het akkoord zelf. Als je CAGED kent weet je waar die noten zitten en kun je ze individueel spelen of na elkaar en als je dat doet… tadaah je hebt net een arpeggio gespeeld!

Meer toepassingen van CAGED

Je kan ook heel makkelijk een extra gitaaraprtij verzinnen tijdens bijvoorbeeld een jamsessie of opname als je het arrangement wil uitbreiden met een extra partij.

Ik heb ooit jazz gitaarles gehad en ik kreeg het gewoon niet te pakken. Al die akkoorden en ze pasten niet allemaal in een ladder. Ik speelde echt simpele jazz stukken en liet de ene na de andere “foute” noot horen. Om mijn ego te redden ben ik maar gestopt.

Toen ineens viel het kwartje. Ik kende het CAGED systeem al, maar had nooit de volle potentie van dit systeem ingezien. Ik stond onder de douche en ineens “klikte” het. Ik rende naar mijn gitaar en speelde bijna meteen een solo over Just Friends.

Heeft het CAGED systeem een jazz gitarist van me gemaakt? Nee, zeker niet. Er zijn nog zoveel meer ladders die door jazz cats worden gebruikt. Het CAGED systeem geeft je de mogelijkheid om een aardige solo over een jazz nummer te spelen en het idee van jazz te pakken. Het is de missing link die je van rock naar jazz brengt. Als je dat wilt in ieder geval. Ik speel nu zelf in een fusionband (Mr Gorsky), omdat ik het cool vind een mooie solo te spelen over dit soort schema’s. Het werkt!

Het CAGED systeem kan je rock improvisaties enorm veel verder brengen! Mijn solo’s leken allemaal hetzelfde te klinken en niet eens zo muzikaal. Het CAGED systeem hielp me hier over heen en heeft mijn improvisatie en arrangementen een boost gegeven.

Het is als TAB een systeem waar alleen gitaristen baat bij hebben. Het is heel eenvoudig, want het is gebaseerd op iets dat je al kent. Je kent het C majeur, A majeur, G majeur, E majeur en D majeur akkoord. Je kent de pentatonische ladder, misschien nog niet alle vijf vormen, maar het idee blijft staan.

handtekeningBlog